به عنوان مثال داروهای ناپروکسن و ایبوپروفن که می توانند: التهاب را کاهش دهند.

همچنین در برخی از انواع آن مانند لوپوس سیستمیک علائم حادتر از انواع دیگر آن هستند. نکته دیگری که در خصوص علائم این بیماری باید بدانید این است که علائم آن می‌توانند در مدت کوتاهی بهبود پیدا کنند و یا زمان زیادی برای بهبود نیاز داشته باشند.

التهابات ناشی از لوپوس می تواند به سیستم گوارش گسترش یابد و به اندام هایی مانند پانکراس و کبد آسیب هایی وارد کند. این بیماری همچنین می تواند باعث نشت پروتئین از روده شود.

آرتروز غیر فرسایش دهنده: این نوع آرتروز باعث نابودی استخوان های اطراف مفاصل نمی شود؛ اما باعث سفتی، التهاب یا نفوذ مولکولی در دو یا بیشتر مفاصل ترجیحی می شود.

به عنوان مثال پردنیزولون که می تواند: برای دوره های کوتاه مدت عوارضی مانند پرده جنب( پلوریس) یا پریکاردی استفاده شود.

اما با این وجود آزمایش‌ها و روش‌هایی مورد استفاده قرار می‌گیرند که در ادامه به آنها می‌پردازیم.

علائم بیماری لوپوس شامل: التهاب، ورم و آسیب به مفاصل، پوست، کلیه ها، خون، قلب و ریه ها می باشد.

خون: ابتلا به لوپوس با بیماری کم خونی، کمبود غیرعادی گلبول های سفید خون یا کم شدن تعداد پلاکت های خون که باعث لختگی خون می شوند، همراه است.

بی اشتهایی ناشی از مشکلات گوارشی باعث تغییر در رژیم غذایی افراد و کاهش وزن آنها خواهد شد.

تشخیص لوپوس دشوار است؛ زیرا علائم و نشانه‌ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است. علائم و نشانه های لوپوس ممکن است در طول زمان تغییر کند و با بسیاری از اختلالات دیگر همپوشانی داشته باشد.

اگر مبتلایان به لوپوس، قصد بارداری دارند، باید آزمایش مربوط به این آنتی بادی ها را انجام دهند.

کسانی که علائم جدی‌تری دارند نظیر آسیب ارگان‌های داخلی بدن، ممکن است به همراه داروهای دیگری که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند، به میزان بالایی از داروهای کورتیکواستروئیدها نیاز داشته باشند.

مطالعات نشان داده که در خانواده‌هایی که دوقولوهای همسان به لوپوس مبتلا هستند، احتمال ابتلای دوقولوهای دیگر هم به این بیماری وجود دارد. البته همچنان احتمال سالم بودن پسرها بیشتر از دخترهاست.

معرفی پرسش و پاسخ بیماری لوپوس سرم برای مراقبت از پوست چرب (مراقبت پوست به روش مدرن نادیا)